فرض کنین یه ایده در حوزه هوشمندسازی و IoT به ذهنتون رسیده و فکر می کنین که خوب و کاربردیه. بهترین کار اینه که بیاین یه نمونه اولیه یا همون Prototype ازش بسازین. اینجوری یه نمود فیزیکی از ایده ذهنیتون دارین که بهتر می تونین ایرادات احتمالیش رو پیدا کنین و در راستای بهبود، گسترش و بررسی های عملکردی دستگاهتون اقدام کنین تا در نهایت در مورد تبدیل یا عدم تبدیلش به محصول نهایی تصمیم گیری و اقدام کنید.
داشتن یه ایده خوب همیشه منجر به تولید یک محصول خوب نمیشه. ممکنه در مسیر طراحی و ساختش شما به این نتیجه برسین که مسیری که طی کردین مناسب نبوده یا اجرای طرح به صرفه نیست و خیلی چیزای دیگه. البته این رو هم باید بگم که وقتی پژوهش ها و بررسی های خوبی پشت یک ایده و محصول باشه و ارزیابی ها و نیازسنجی های علمی و درستی درخصوص نیازهای جامعه هدف، بازار و کشش جامعه صورت گرفته باشه بالطبع نتیجه کار هم به موفقیت نزدیکتر خواهد بود و انتخاب مسیر و روش درست تری انجام می گیره. نمونه سازی اولیه در پیشبرد این تحقیق و بررسی ها کمک زیادی می تونه به شما بکنه در کنار اینکه هزینه اولیه زیادی هم بهتون تحمیل نمی کنه.
مراحل نمونه سازی اولیه در IoT رو میشه به 5 بخش تقسیم کرد.
- هدف گذاری نمونه اولیه و طراحی
- انتخاب تجهیزات تعبیه شده یا Embedded
- اتصال و راه اندازی سخت افزار
- ساخت اپلیکیشن
- ارزیابی و عیب یابی
در مورد انتخاب سخت افزار و تجهیزات که یکی از مهم ترین بخشها در نمونه سازی اولیه هست، می تونیم به این موارد اشاره کنیم.
برای دریافت و جمع آوری اطلاعات، تجزیه و تحلیل، ذخیره سازی، پردازش و اجرای فرامین دو دسته رایانه های تک بوردی (Single Board Computers – SBC) و سیستمهای بر مبنای میکروکنترلرها (System on a Chip – SoC) پیشنهاد میشن که بسته به نوع نیازتون می تونید یکی از اینها یا ترکیبی از هر دو رو انتخاب کنین. بستگی داره چه تعداد ورودی و خروجی، چه سطح از پردازش، چه امکانات ارتباطی، چه میزان حافظه و… نیازتون رو برطرف می کنه. میزان توسعه پذیری و انعطاف پذیری هم در انتخاب این مورد مؤثره. در مورد SBCها شاید معروف ترینشون Raspberry Piها باشن که انواع متنوع با امکانات مختلفی دارن. موارد دیگه ای مثل BeagleBone Black و DragenBoard هم هستند که حتی میشه قابلیتهاشون رو با کمک ماژولهای توسعه ای که براشون موجوده افزایش داد.
و اما معروفترین SoCها سری آردوینو (Arduino) هستند که به صورت متن باز ارائه شدن و همراه با IDE ساده و روان، جوامع کاربری گسترده همراه با نمونه کدها و ماژولهای توسعه ای متنوع کمک زیادی در نمونه سازی و ارزیابی نمونه ها می کنند. بوردهای توسعه برپایه ESP هم بسیار کاربردی هستند به ویژه که قابلیت برقراری اتصال WiFi و بلوتوث رو هم دارن. البته توانایی پردازش و اجرای سناریوها در SoC ها کمتر از SBCهاست که نیازه مورد توجه قرار بگیره.
انواع دیگه ای از این سری سخت افزارها هم ارائه شدن که به نوعی بین این دو دسته قرار می گیرند و هیبریدی هستند مثل Onion Omega 2 و UDOO Quad.
در ادامه به یه سری سنسور نیاز دارین که یجورایی چشم و گوش سامانه شما هستند. انتخاب اوناهم باز بستگی به اطلاعات موردنیازتون برا جمع آوری و سنجش بستگی داره. تعدادی سیم رابط و شاید چندتا بردبورد هم نیازتون میشه که برای برقراری راحت و سریع اتصالات و اعمال بدون دردسر جابجایی قطعات و اصلاحات خیلی بکار میان.
می تونید از یک سری نرم افزارها و اپلیکیشنهای یک پارچه سازی و ساخت رابط کاربری هم استفاده کنید. در این خصوص میشه به IFTTT، Blynk، RemoteXY و IoT Remote اشاره کرد. برخی از ارائه دهندگان یا پلتفرمهای خدمات ابری هم هستند که به صورت متن باز، رایگان و یا با دریافت هزینه کم به شما امکان اجرای پروژه هاتون رو در بستر ابر یا حتی نصب سامانه محلی میدن. پلتفرمهایی مثلArduino IoT Cloud، ThingsBoard،Pro Sinric، ،ThingSpeak، Zetta و…
