سلام
من یه دهه هشتادی عاشق الکترونیکم و تجربه زیادی در الکترونیک ندارم. پس شاید داستانی رو که تعریف می‌کنم خیلی خام به نظر به رسه.
تغییر رشته
همه چیز از اونجا شروع شد که توی سال نهم کلاسمونو بردن یه هنرستان و اونجا من با دنیای الکترونیک آشنا شدم و مطمئن شدم که در انتخاب رشته الکترونیکو انتخاب می‌کنم. ولی همه چیز به بدترین شکل پیشرفت وخانواده منو مجبور به خوندن رشته تجربی کردند.
الان که این مطلب رومینویسم ضعیف ترین شاگرد کلاسمونم.
اولین تجربه من از اونجا شروع شد که تابستون گذشته تمام حرمتا رو زیر پا گذاشتم و خواستم که تغییر رشته بدم.
در همین حین می‌خواستم تو این رشته هم فعالیت داشته باشم. برای همین شروع به گشت و گذار در شهر برای یافتن یک جا برای کار آموزی کردم و با شکست‌های زیادی روبه رو شدم تا اینکه یک روز برای چندمین بار در راه آموزش و پرورش بودم یه تابلو تو خیابون به چشمم خورد (انجام کلیه پروژه‌های الکترونیک: برنامه نویسی، طراحی و تولید) پیش خودم گفتم مگه آدم از الکترونیک چی میخواد تصمیم گرفتم اگه دوباره توی آموزش و پرورش جواب رد دادن درس و ول کنم و یه سری به این مغازه بزنم و همین طور هم شد و به لطف خدا استاد منو پذیرفتن و این خیلی خوب بود.
گوی سحر آمیز
روزها می‌گذشتند و من چیزهای جدیدی یاد می‌گرفتم تا اینکه یه روز گوشه مغازه یه دونه گوی دیدم و در موردش پرسیدم و فهمیدم که استادم حوصله تعمیرش رو نداره ازش در مورد طرز کارش پرسیدم که گفت: موقعی که روشن میشه وقتی دستتو به سمت شیشه می‌بری برق به سمت دستت جذب میشه.
ترانزیستور و تجربه
خوب من اسم اون گوی رو نمی‌دونستم شروع به جستجو در اینترنت با عناوینی مثل شیشه برقی و… کردم تا فهمیدم اسم این وسیله‌ی عجیب گوی پلاسماست وبعد شروع به عیب یابی کردم چیز زیادی نداشت ولی برام خیلی مهم بود جای سخت کار جایی بود که مدار یه ترانزیستور داشت تست ترانزیستور رو بلد نبودم پس اونو ترانزیستور رو در آوردم و دادمش به استاد تا تستش کنه خوب بعد از تست معلوم شد مال همین ترانزیستوره این کار یه جنبه دیگه هم داشت و اون آشنا شدن با چیزی‌هایی به نام کویل تسلا و تغذیه خازنی بود. واین اولین و شیرین‌ترین تجربه منه.
شاید برای شما مفید باشد: ترانزیستور GaN چیست و چه کاربردی دارد؟
اگرچه تجربه من خام بود ولی می‌خواستم در این چالش قشنگ شرکت کنم.
سلام
متاسفانه یک جو بدی تو کشور ما راه افتاده در مورد درس، مدرسه، دانشگاه و حتی کلا نحوه علم آموزی و یادگیری.
شخصا ول کردن درس و مدرسه را اصلا توصیه نمیکنم، حتی اگر رشته مطلوب شما نباشه. البته از اصرار والدین روی یک رشته خاص هم دفاع نمیکنم.
راجب کار کردن در اون مغازه هم اینو در نظر بگیر که علم استاد شما(اوستا کار) نسبتا محدود هست و مطمئنن از جایی به بعد انتظارات شما نوجوان جویای علم را برآورده نمیکنه.
ببین اینا همش برمیگرده به اینکه شما واقعا از آینده چی میخوای و چه هدفی داری. این چیزی که شما گفتی تعریفش میشه تعمیرکار الکترونیک و لولش در حد طراح و مهندس نیست. اینکار عمل داره ولی نسبت به یک مهندس علم سطحی و محدودتری داره.
اگر شما لولی بالاتر از تعمیرکاری و تکنیسین بودن میخوای یکی از ساده ترین و سریع ترین روش ها برای رسیدن به علم سطح بالاتر طی کردن مسیر معمول و طبیعی مدرسه و دانشگاه در همین سن حال حاضر شماست(سن طلایی). معنیش این نیست که این امر از راه های دیگه و در سن بالاتر ممکن نیست ولی خب قطعا سخت تره و اصطلاحا بعضی راه ها پیچوندن لقمه است.
امیدوارم فارق از هر مسیری که انتخاب میکنید راضی و موفق باشید
سلام محمد علی جان . این رو بدون که انسان وقتی دنبال علاقه اش میره هیچ وقت ضرر نمی کنه. حتی اگه نتونه در اون رشته خیلی پول دربیاره، حتی اگه مشهور نشه، و خیلی حتی های دیگه.
نسل ما دنبال آرزوی پدر و مادرها رفت. ما درس خوندیم که موفق بشیم. معادلات ریاضی ای رو حل کردیم که دوست نداشتیم تا پولدار بشیم. اما دریغ. الان هم برای خیلی از هم سن و سال های من درس نشده. اون ها هم می خوان همون بلایی رو سر بچه هاشون بیارن که جامعه سر خودشون آورد.
ولی من پسرم رو رها می کنم. تا مثل یک ماهی آزاد ، در دنیای آزاد خدا ، بدون ترس از بدبخت شدن، بدون غم نان و آب ، لذت ببرد و خدا رو شکر کند.
پی نوشت ۱: وقتی در رشته مورد علاقت کار می کنی مطمئن باش حداقل زندگیت تامین میشه به امید خدا. و احتمال موفقیتت هم خیلی بالا میره.