حتی اگر فیلد کاری یا تخصص شما در حوزه برنامه‌نویسی نباشد، و فقط به عنوان یک فرد عادی اخبار روز را دنبال می‌کنید، محال ممکن است که حداقل هفته‌ای یک بار اسم هوش مصنوعی به گوشتان نخورد.
به نظر من کسی که اسم هوش مصنوعی را برای این موضوع انتخاب کرد، بهترین ترکیب ممکن را در نظر گرفت، چراکه هر مخاطبی بدون هیچ علم و پیش زمینه‌ای در باب این موضوع، با شنیدن این اسم می‌تواند حدس بزند که هوش مصنوعی چیست و چه کاری انجام می‌دهد.
سیسوگ قصد ندارد در این مقاله به تعریفِ تئوری این موضوع بپردازد یا اینکه بخواهد آموزشی برای هوش مصنوعی ارائه بدهد، چراکه بهترین تعریف‌ها و توضیحات در بسیاری از کتاب‌های مرجع برای این زمینه وجود دارد. اما ما قصد داریم هر چند وقت یکبار اخبار به روز مربوط به این حوزه را پوشش بدهیم و از کاربردهای این علم در تکنولوژی، برای شما صحبت کنیم. اگر هوش مصنوعی برای شما هم جذاب است و مثل ما از دیدن کاربردهای این علم هیجان‌زده می‌شوید، با ما در میان بگذارید تا بیشتر به این موضوع بپردازیم. با توجه با استقبال شما، در آینده پروژه‌هایی در رابطه با هوش مصنوعی را در سایت قرار خواهیم داد.
اجازه بدهید قبل از یک تعریف عمومی درباره هوش مصنوعی یک سری تعریف در مورد خود هوش داشته باشیم. غالبا ما هوش و ذکاوت را برای انسان در نظر می‌گیریم و برای هوش انسانی هیچ محدودیتی قائل نمی‌شویم. هوش انسانی؛ هوشی است که تا حدی می‌تواند رشد و نمو کند که حتی خود انسان هم تصورش را نمی‌کند. هوشی که ما از آن بهره‌مند هستیم می‌تواند یاد بگیرد، خلاقیت به خرج دهد، متناسب با زمان تصمیم بگیرد و …
آیا انسان می‌تواند موجودی شبیه خودش بسازد که تمام این کارها را انجام بدهد؟ نمی‌توان پاسخی قطعی برای این سوال پیدا کرد، چون افراد باورهای متفاوتی در این رابطه دارند و هر کدام از این دو گروه هم دلایل خود را دارند.
اینکه انسان بتواند به صورت طبیعی یا ژنتیکی یا هر چیز دیگری که شما اسمش را بگذارید، موجودی شبیه خودش خلق کند، و این موجود بتواند تمام کارهای انسانی را انجام بدهد مورد بحث ما نیست، اگرچه خبرهای زیادی در این مورد شنیدیم که بعضی از کشورها در حال انجام این کار هستند و ظاهرا به نتایجی هم دست یافتند. موضوع مورد بحث ما هوش مصنوعی خواهد بود، یعنی اینکه انسان بتواند با استفاده از کامپیوتر، رفتارها و هوش انسانی را در موجود دیگری مشاهده کند.
اگر از حق نگذریم متخصصان هوش مصنوعی بسیار موفق عمل کرده‌اند و ربات‌هایی ساختند که خیلی از کارهایی که ما در طول روز انجام می‌دهیم را به راحتی و با کیفیت هرچه تمام‌تر انجام می‌دهند. اما آیا هوش انسانی به همینجا ختم می‌شود؟
با تمامی این تفاسیر، هوش مصنوعی هنوز نتوانسته رفتارهایی مانند خشم، عصبانیت، غرور و … را توصیف کند. به گفته بسیاری از متخصصان هوش مصنوعی تا یکی دو دهه‌ی آینده، هوش مصنوعی قادر نخواهد بود که این رفتارها را توصیف کند. نظر شما در این رابطه چیست؟
هوش مصنوعی با استفاده از الگوریتم‌ها و زبان‌های برنامه‌نویسی می‌تواند بعضی از رفتارهای انسانی را به کامپیوتر منتقل کند یا به عبارتی دیگر، کامپیوتر با استفاده از الگوریتم‌ها می‌تواند رفتارهای انسانی از خود نشان بدهد.
در ادامه رباتی را به شما معرفی خواهیم کرد که این ربات می‌تواند همانند یک هنرمند چیره دست، با استفاده از الگوریتم‌های هوش مصنوعی که به او داده شده است چهره‌ی شما را نقاشی کند.
ربات اِی دا، هوش مصنوعی و خلاقیت هنری
برنامه بیستک از شبکه ایران اینترنشنال که مستندهایی در حوزه تکنولوژی تولید می‌کند، در یکی از مستندهای خود درباره‌ی ربات هنرمندی توضیح می‌دهد که قادر است مانند یک هنرمند چیره‌دست چهره‌ی شما را طراحی کند.
اسم این ربات اِی دا است، این اسم از روی اسم یکی از پیشگامان کامپیوتر در دنیا انتخاب شده است. با لباسی که کمی رنگ روی آن ریخته شده است و چشمانی که با دقت به شما خیره می‌شوند، فکر می‌کنید اِی دا واقعا یک آرتیست است. اما صدای بوق و بازوی رباتی او خیلی زود هویت واقعی او را نمایان می‌کند.
اِی دا ایده یک گالری‌دار به اسم ایدن ملر است که با کمک دانشمندان در دانشگاه آکسفورد و همچنین بخش رباتیک دانشگاه لیدز انگلستان پیاده‌سازی شد.
اِی دا در واقع یک ربات است که با استفاده از الگوریتم‌های هوش مصنوعی که برایش در نظر گرفته شده است و تمامی سخت‌افزارهای جانبی، به یک هنرمند چیره‌دست تبدیل می‌شود.
اِی دا از سه کامپیوتر تشکیل شده است که در مجموع به عنوان یک سیستم عمل می‌کنند. جالب اینجاست که حرکات دست اِی دا با استفاده از یک کامپیوتر رزبری‌پای که نامش برای همه‌ی ما آشناست کنترل می‌شود، یک کامپیوتر دیگر در سرش و آخرین کامپیوتر هم در قفسه‌ی سینه‌ی او قرار دارد.
یکی از سازندگان اِی دا می‌گوید: “متوجه خواهید شد که چهره‌هایی که اِی دا ترسیم می‌کند دقیق و مثل عکس واقعی نیستند، چون حواسمان بوده است که اگر آن را طوری می‌ساختیم که این دقت را داشته باشد، مردم فکر می‌کردند اِی دا چیزی جز یک چاپگر گران قیمت نیست، در حالی که اِی دا واقعا و حقیقتا خلاق است و هر بار که چهره‌ی کسی را طراحی می‌کند تصویر متفاوتی خلق می‌کند.”
جالب اینجاست که وقتی با اِی دا صحبت می‌کنید او خودش را هنرمند می‌داند و می‌گوید می‌تواند با انسان‌ها کار هنری مشترک انجام دهد. در آخر وقتی از او می‌پرسند با دیدن نقاشی‌هایت چه احساسی بهت دست می‌دهد، می‌گوید من مثل انسان‌ها احساس ندارم. جمله‌ی آخر اِی دا برای من یک حس تراژدی به وجود می‌آورد، برای شما چطور؟
این تازه اول راه است و هوش مصنوعی می‌تواند بسیار فراتر از چیزی که امروز وجود دارد برود، اما ظاهرا پیشرفت هوش مصنوعی برای بعضی افراد بنا به دلایل مختلف با ترس همراه است و از آینده این تکنولوژی وحشت دارند. با تمامی این تفاسیر این تکنولوژی بوده است که همیشه به داد ما انسان‌ها رسیده است و زندگی را برای ما راحت‌تر کرده است.
همچنین مستند بسیار زیبای ربات اِی دا را میتوانید از طریق این لینک مشاهده نمائید.
سلام
ممنون از مطلب زیباتون
سخت افزار همیشه محدودیت داره مثلا حافظه رم دستگاه هرچقدر هم زیاد باشد در انتها یک مقدار محدود دارد
ولی مغز انسان با بیشتر یاد گرفتن فراختر شده و اماده پذیرش مسایل جدیده
تا حالا فکر کردین برای عبور از عرض یک خیابان شلوغ در حال مکالمه تلفن چندین معادله سنگین دیفرانسیل در چند دهم ثانیه در مغز ما حل میشه و ما به سلامت به اونطرف خیابان میرسیم
کدام پردازنده با این سرعت و ابعاد قدرت پردازش همچین معادلاتی را دارد
به نظر من هوش مصنوعی به هیچ عنوان نمیتونه به هوش انسان برسه
چون هر چقدر هم هوش مصنوعی از پیرامون خودش اموزش بگیره در نهایت به تعداد if ,else های خودش اضافه میکنه و دقیقا در یک شرایط همسان ممکنه انسان تصمیمی بگیره که در اون چند میلیارد شرط هوش مصنوعی موجود نباشه
البته شاید این بر می گیرد به روح و احساسات انسان
سلام. حقیقت همین موضوعیست که شما می‌فرمائید و هوش مصنوعی با هر پردازنده‌ای یا حتی اگر با بهترین FPGA باشه و کمترین latency را داشته باشه بالاخره یه سری محدودیت داره و سوای اینکه نمیتونه شبیه انسان احساس داشته باشه، در خیلی از کارها از سرعت لازم هم برخوردار نیست
با تمامی این تفاسیر با اینکه تا به امروز ما احتمال نمیدیم که یه روزی هوش مصنوعی، هوش انسانی را دنبال کنه اما اگر هوش مصنوعی روزی به قدری پیشرفت کنه که بتونه یک احساسی از خودش نشون بده اون موقع قضیه محتمل خواهد بود که هوش مصنوعی به پای انسان برسه
شاید جالب باشه براتون که در یک پروژه، یک میلیون پردازنده ARM در کنار همدیگر قرار داده شدند تا یک ثانیه، بخشی از مغز (فقط بخشی از مغز) را تحلیل کنند
حافظه انسان محدود هست.
ما کتاب هایی که در چند سال قبل مطالعه کردیم رو فرا موش می کنیم و جزییات را نمی دانیم و تنها کلیاتی از موضوع یادمونه.
ما یادمون نیست ده روز پیش نهار چی خوردیم.
ما اگه نرمافزاری را یاد بگیریم، ( مثلا اتوکد) اگر دو سال با اون کار نکنیم وقتی برگردیم می بینیم خیلی از فرمان هاش رو فراموش کرده ابم.
دلیل همه این ها این هست که مغز ما طبقه بندی اطلاعات داره و تنها اطلاعاتی که مهم می دونه و بهشون نیاز داره رو حفظ می کنه.
از نظر مغز ما اگر اتوکد مهم بود، در دو سال گذشته حتما یه سری بهش می زدیم.
بنابراین مغز ما برای اینکه ظرفیت پذیرش مطالب جدید که برای زمان حال ما مفید هست رو داشته باشه مجبوره که مطالب قدیم رو پاک کنه.
البته پاک کردن مغز تدریجی هست و همین موضوع باعث میشه که بار دوم زود تر یاد بگیریم.
به همه دلایل بالا انسان ها فقط زمانی موفق به انجام کارهای بزرگ میشن که به صورت تیمی کار کنن و هر کسی متخصص یک حوزه باشه.
کسی که هر روز با اتو کد درگیره چیزی یادش نمیره.
در کشورهای دیگه اهمیت کار تیمی سالهاست کشف شده. از مدارس پایه به بچه ها آموزش میدن که بتونن با هم کار کنن و هر کدوم از کار گروهی منافع خودشون رو حصول کنن.
در کشور ما کار گروهی آموزش داده نمیشه و فرد محوری کل سیستم ما رو در بر گرفته.
برای همین هست که ما نه بویینگ می سازیم، نه خودرو ، نه سی پی یو، ….