عملگر افزایش و کاهش در آردوینو ++ و – – هستند که به ترتیب مقدار یک متغیر را یک واحد افزایش و یک واحد کاهش میدهند.
سینتکس(نحو):
1 2 3 4 5 6 7 8 | x++; //مقدار ایکس را یک واحد افزایش میدهد اما مقدار قبلی ایکس را برخواهد گرداند. ++x; //مقدار ایکس را بک واحد افزایش میدهد و مقدار فعلی را برخواهد گرداند. x-- ; //مقدار ایکس را یک واحد کاهش میدهد اما مقدار قبلی ایکس را برخواهد گرداند. --x ; //مقدار ایکس را یک واحد کاهش میدهد و مقدار فعلی را برخواهد گرداند. |
تفاوت نتیجهی محل قرارگیری عملگرها در مثال بالا مشخص است. بهطورکلی این دو عملگر مقدار پارامتر (متغیر) خود را یک واحد افزایش میدهند اما اگر این عبارت در عبارتی دیگر بهکار رود، آنجاست که نتیجهی بازگشتی مهم است. اگر ++ / – – قبل از متغیر بیاید، ابتدا مقدار متغیر را تغییر میدهد و سپس همین مقدار را برمیگرداند؛ اما اگر ++ / – – بعد از متغیر بیاید، مقدار تغییر میکند اما مقدار قبلی متغیر بر خواهد گشت. در مثال پایین، این تفاوت بیشتر مشخص خواهد شد.
پارامترها:
متغیر: از نوع integer یا long (احتمالا بدون علامت)
مقدار بازگشتی:
مقدار اصلی یا مقدار افزوده شده / کاسته شدهی (فعلی) متغیر
مثال:
1 2 3 4 5 | x = 2; y = ++x; // مقدار ایکس سه و مقدار وای نیز سه است. y = x--; // ایکس دوباره مقدار دو و وای مقدار سه دارد. |