برای جلوگیری از بسته شدن پروتکل ارتباطی پیش زمان P3max میتوان از کد درخواست 0x3E استفاده کرد (شکل 36). جواب مثبت و منفی این درخواست به ترتیب در شکل 37 و شکل 38 نشان داده شده است.
میتوان کل واحد الکترونیکی یا قسمتی ار آن را ریست کرد. برای ریست کردن ECU میتوان از دستور 0x11 استفاده کرد (شکل 39). پاسخ مثبت و منفی به این دستور به ترتیب در شکل 40 و شکل 41 آورده شده است.
برای خواندن اطلاعات واحد الکترونیکی از درخواست 0x1A استفاده میشود (شکل 42). این اطلاعات شامل VIN خودرو، نسخه نرم افزار واحد الکترونیکی، تاریخ برنامه ریزی و … میشود.
این سرویس انواع متفاوتی از نشستهای عیبیابی را فعال میکند. بهمنظور اجرای هر سرویس عیبیابی باید ابتدا نشست متناظر با آن شروع شود. نکات این سرویس در زیر لیست شده است (شکل 45).
این سرویس درخواست غیرفعال کردن نشست فعلی و بازگشت به نشست پیش فرض را فراهم میکند (شکل 49). ساختار پیام پاسخ مثبت یا منفی به این سرویس به ترتیب در شکل 50 و شکل 51 نشان داده شده است. برای استفاده از این درخواست باید نکات زیر را در نظر گرفت
برای استفاده از این سرویس باید ارتباط ایجاد شده باشد و نشست باید در حال اجرا باشد که بتوان آن را پایان داد. در غیر این صورت اگر نشست فعال نباشد، جواب درخواست منفی خواهد بود
این درخواست را نمیتوان برای غیرفعالکردن نشست پیشفرض استفاده کرد.
هنگامی که پاسخ مثبت ارسال میشود تنظیمات زمانبندی به تنظیمات زمانبندی مرتبط در نشست پیشفرض برگردانده میشود.
با ارسال پاسخ مثبت، درصورتیکه در نشست فعال شده مجوز دسترسی خاصی امکانپذیر شده باشد با پایانیافتن نشست مجوز دسترسی لغو خواهد شد.
درصورتیکه پاسخ منفی به پایان نشست ارسال شود، در نشست فعلی باقی میماند.
بهوسیله این سرویس میتوان همه یا گروهی از کدهای خطا و وضعیت آنها را از حافظه خواند. همانطور که در شکل 52 نشان داده شده اگر مقدار بایت وضعیت DTC برابر با 0x00 آنگاه کدهای خطای شناسایی شده را به همراه وضعیت آنها (در صورت وجود) ارسال میشود. سایر مقادیر را میتوان به تناسب استفاده کرد. میتوان همه کدهای خطا را خواند (FF00) یا گروهی از کدها خطا را خواند (0000 برای کدهای پیشرانه یا همان قوای محرکه، 4000 کدهای خطای شاسی، 8000 کدهای خطای بدنه و C000 مدهای خطای مربوط به شبکه و سیم کشی).
در جواب این درخواست همیشه تعداد خطاها، کد خطا و وضعیت خطا وجود خواهد داشت (شکل 53). اگر تعداد خطاها صفر باشد در پاسخ تعداد خطاها صفر ذکر شده و بقیه دادهها ارسال نخواهد شد. در صورتی که کد خطا(هایی) وجود داشته باشد به ازای هر کد خطا سه بایت در نظر گرفته شده است. روش استخراخ کد خطا در شکل 54 نشان داه شده است.
دو بیت بارزش بایت اول (7 و 6 ام) گروه خطا را مشخص میکنند اگر به ترتیب برابر با 0، 1، 2 یا 3 باشند آنگاه گروه خطا P، C، B و یا U خواهند بود. دو بیت بعدی بایت اول (5 و 4 ام) مشخص میکند که کد خطا عمومی است یا یک کد اختصاصی برای خودروساز است.
4 بیت کم ارزش بایت اول ( 0 تا 3ام) رقم سوم کد خطا را مشخص میکند و دو رقم دیگر هم از بایت دوم حاصل میشود. بایت سوم اطلاعاتی درباره کد خطا میدهد. مثلا اگر بیت 7ام آن یک باشد این به معنای آن است که این کد خطا موجب روشن شدن چراخ چک خواهد شد. همچنین در صورتی که کد خطا، یک کد خطای دائمی باشد بیت 3ام یک میشود و در صورتی که خطا موقت باشد، بیت 2ام یک میشود.
درصورتیکه واحد کنترل الکترونیکی به هر دلیل نتواند به سرویس خواندن خطا جواب مثبت دهد بهصورت نشاندادهشده در شکل 55 به آن جواب خواهد داد.
به وسیله این سرویس میتوان همه یا گروهی از کدهای خطا را از حافظه خواند. ساختار پیام این سرویس در شکل 56 آورده شده است. این سرویس وضعیت کد خطا را بر نمیگرداند و فقط کد خطا را ارسال میکند. بنابراین کدهای خطای ارسالی دو بایتی هستند (شکل 57). در صورت جواب منفی پاسخ به صورت …خواهد بود.
این سرویس هم برای خواندن کد خطا مورداستفاده قرار میگیرد و مشابه کد خطای 13 است با این تفاوت که بایت وضعیت کد خطا را همراه با کد خطا ارسال میکند یعنی کدهای خطای ارسالی سه بایتی هستند.
نویسنده شو !
سیسوگ با افتخار فضایی برای اشتراک گذاری دانش شماست. برای ما مقاله بنویسید.