بررسی خروجی GPIO

ARM – آموزش – آموزش STM32 با توابع LL – توصیه شده – مقاله های سیسوگ

۱۳۹۹-۰۶-۲۹

9 دقیقه

در قسمت چهارم از آموزش STM32 با توابع LL، با واحد RCC آشنا شدیم و جزئیات و دلیل وجود کلاک در مدارات دیجیتال را بررسی کردیم، همچنین گفتیم که کلاک ورودی به میکروکنترلر چگونه در میکروکنترلر با استفاده از PLL افزایش و با استفاده از Prescaler کاهش می‌یابد. در ادامه مدار Reset که برای ریست کردن میکروکنترلر استفاده می‌شود را معرفی کردیم و گفتیم که با ریست کردن میکروکنترلر عملاً در برنامه چه اتفاقی خواهد افتاد و این عمل باعث چه چیزی خواهد شد. درنهایت هم یک برد آموزشی بسیار ساده اما کاربردی به اسم blue pill board را برای پیشبرد ادامه‌ی آموزش به شما معرفی کردیم و حال می‌خواهیم در این قسمت شما را با GPIO-Output با توابع LL آشنا کنیم، با سیسوگ همراه باشید.

پس از گذشت چهار قسمت تازه می‌توان گفت که از مقدمات عبور کردیم و قرار است که به‌صورت جدی وارد فاز برنامه‌نویسی میکروکنترلر بشویم. پس با ما همراه باشید تا گام اول را به خوبی برداریم و نقشه‌ی راه را برای ادامه‌ی مسیر مشخص کنیم. همان‌طور که بیان شد چون این قسمت، اولین قسمتی است که به‌طور جدی وارد فاز برنامه‌نویسی میکروکنترلر می‌شویم، می‌خواهیم از جنبه‌هایی متفاوتی یک واحد جانبی را بررسی و تحلیل کنیم و یک سری نتایج را به‌صورت مستدل بیان کنیم.

این تحلیل‌ها به‌گونه‌ای ارائه خواهند شد که جامعیت داشته باشند و قابلیت تعمیم به‌جاهای دیگر را نیز داشته باشند. درواقع هدف این است که ماهیگیری به شما آموخته شود تا به نقطه‌ای برسید که نقشه‌ی راه برایتان مشخص شود و اگر جایی نیاز بود که خودتان کاری را پیش ببرید، ادامه‌ی مسیر برایتان هموار باشد.

اما در این قسمت قصد داریم چه مواردی را بررسی کنیم؟

اگر به خاطر داشته باشید در قسمت سوم یک کد برای GPIO نوشتیم و به شما قول دادیم که کد نوشته‌شده را در قسمت مربوط به GPIO به‌طور کامل بررسی و تحلیل کنیم.

پس مشخصاً در این قسمت قصد داریم که در رابطه با GPIO-Output با توابع LL صحبت کنیم.

اما آن بررسی و تحلیل‌هایی که گفتیم قرار است نقشه‌ی راه را برای شما مشخص و ادامه‌ی مسیر را هموار کند شامل چه چیزهایی می‌شود؟

ما در ابتدا کد GPIO با توابع LL را می‌نویسم و توضیح خواهیم داد که چگونه باید از این توابع در برنامه استفاده کرد. سپس همین کد GPIO را با استفاده از توابع HAL خواهیم نوشت و در هر دو حالت سرعت پین GPIO که خروجی کردیم را اندازه‌گیری و مقایسه می‌کنیم.

پس از مقایسه مشاهده خواهیم کرد که سرعت توابع LL به‌طور چشم‌گیری بیشتر است. این تفاوت فاحش سرعت، چندین دلیل دارد که ما همه‌ی این دلایل را به‌طور کامل بررسی و تحلیل خواهیم کرد.

خب اکنون اجازه بدهید کمی در رابطه با خود GPIO و این‌که چه چیزی هست صحبت بکنیم.

GPIO-Output با توابع LL

به‌طور خیلی ساده، وظیفه‌ی اصلی واحد GPIO کنترل وضعیت پین‌های میکروکنترلر است. ما با استفاده از رجیسترهای این واحد، می‌توانیم ورودی یا خروجی بودن پین، مقدار و سرعت پین در حالت خروجی و … را مشخص کنیم. اما همان‌طور که می‌دانید قرار نیست که ما با استفاده از رجیسترها، وضعیت پین‌ها را کنترل کنیم، بلکه با استفاده از توابع LL این کار را انجام خواهیم داد.

به کدی که در قسمت سوم نوشتیم دقت کنید:

LL_GPIO_SetOutputPin(GPIOA, LL_GPIO_PIN_0);
LL_mDelay(500);
LL_GPIO_ResetOutputPin(GPIOA, LL_GPIO_PIN_0);
LL_mDelay(500);

LL_GPIO_SetOutputPin(GPIOA, LL_GPIO_PIN_0);

LL_mDelay(500);

LL_GPIO_ResetOutputPin(GPIOA, LL_GPIO_PIN_0);

LL_mDelay(500);

اولاً که این کد در حلقه‌ی while برنامه نوشته‌شده است، یعنی مداوم یک پین از میکروکنترلر 0 و 1 خواهد شد.

تابع LL_GPIO_SetOutputPin، برای High کردن پینی از میکروکنترلر که از قبل به‌عنوان خروجی تنظیم شد (همان تنظیماتی که در نرم‌افزار STM32CubeMX انجام می‌دادیم درواقع پین را به‌عنوان خروجی تنظیم می‌کرد) به‌کار می‌رود.

بیایید به تعریف تابع برویم، ببینیم که در بدنه‌ی تابع چه اعمالی انجام‌شده است که باعث می‌شود یک پین خروجی High شود.

به تعریف تابع توجه کنید:

__STATIC_INLINE void LL_GPIO_SetOutputPin(GPIO_TypeDef *GPIOx, uint32_t PinMask)
{
  WRITE_REG(GPIOx->BSRR, (PinMask >> GPIO_PIN_MASK_POS) & 0x0000FFFFU);
}

__STATIC_INLINE void LL_GPIO_SetOutputPin(GPIO_TypeDef *GPIOx, uint32_t PinMask)

{

WRITE_REG(GPIOx->BSRR, (PinMask >> GPIO_PIN_MASK_POS) & 0x0000FFFFU);

}

در تعریف تابع فقط عبارت زیر وجود دارد:

WRITE_REG(GPIOx->BSRR, (PinMask >> GPIO_PIN_MASK_POS) & 0x0000FFFFU);

1	WRITE_REG(GPIOx->BSRR, (PinMask >> GPIO_PIN_MASK_POS) & 0x0000FFFFU);

حال باید به تعریف تابع WRITE_REG برویم، تا ببینیم که این تابع چه کاری انجام می‌دهد:

#define WRITE_REG(REG, VAL)   ((REG) = (VAL))

1	#define WRITE_REG(REG, VAL) ((REG) = (VAL))

ورودی دوم، عبارتی شامل 0 و 1 منطقی است و ورودی اول یک رجیستر از GPIO است، یعنی رجیستر BSRR. پس برای High کردن یک پین میکروکنترلر، باید مقداری متناظر با همان پین در رجیستر BSRR نوشته شود.

این تابع بر اساس مستندات میکروکنترلر نوشته‌شده است. در مستندات گفته‌شده است که برای High کردن یک پین از میکروکنترلر باید در بیت متناظر با آن در رجیستر BSRR مقدار 1 منطقی قرار داده شود.

حال اگر شما در عبارت (PinMask >> GPIO_PIN_MASK_POS) & 0x0000FFFFU) که همان ورودی دوم تابع است به‌جای PinMask یکی از مقادیری که در توضیحات تابع گفته‌شده است را قرار بدهید، و عبارت بالا را محاسبه کنید می‌بینید که بیت متناظر با آن پین از میکروکنترلر که قرار است High شود مقدار 1 منطقی را دارد. ما در اینجا به‌جای PinMask مقدار LL_GPIO_PIN_0 را قراردادیم.

توضیحات تابع کجاست؟

دو روش برای پیدا کردن توضیحات تابع وجود دارد، یک روش خواندن فایل Description of STM32F1 HAL and low-layer drivers – User manual، که هم توابع LL را توضیح می‌دهد و هم توابع HAL را. روش دیگر در نرم‌افزار است، قبل از تعریف هر تابع، در فایل مربوط به آن، توضیحات آن تابع نیز وجود دارد که می‌توانید از این توضیحات استفاده بکنید.

مثلا در نرم‌افزار برای تابع LL_GPIO_SetOutputPin، قبل از تعریف تابع، توضیحات زیر آورده شده است:

/**
  * @brief  Set several pins to high level on dedicated gpio port.
  * @rmtoll BSRR         BSy           LL_GPIO_SetOutputPin
  * @param  GPIOx GPIO Port
  * @param  PinMask This parameter can be a combination of the following values:
  *         @arg @ref LL_GPIO_PIN_0
  *         @arg @ref LL_GPIO_PIN_1
  *         @arg @ref LL_GPIO_PIN_2
  *         @arg @ref LL_GPIO_PIN_3
  *         @arg @ref LL_GPIO_PIN_4
  *         @arg @ref LL_GPIO_PIN_5
  *         @arg @ref LL_GPIO_PIN_6
  *         @arg @ref LL_GPIO_PIN_7
  *         @arg @ref LL_GPIO_PIN_8
  *         @arg @ref LL_GPIO_PIN_9
  *         @arg @ref LL_GPIO_PIN_10
  *         @arg @ref LL_GPIO_PIN_11
  *         @arg @ref LL_GPIO_PIN_12
  *         @arg @ref LL_GPIO_PIN_13
  *         @arg @ref LL_GPIO_PIN_14
  *         @arg @ref LL_GPIO_PIN_15
  *         @arg @ref LL_GPIO_PIN_ALL
  * @retval None
  */
__STATIC_INLINE void LL_GPIO_SetOutputPin(GPIO_TypeDef *GPIOx, uint32_t PinMask)
{
  WRITE_REG(GPIOx->BSRR, (PinMask >> GPIO_PIN_MASK_POS) & 0x0000FFFFU);
}

/**

* @brief Set several pins to high level on dedicated gpio port.

* @rmtoll BSRR BSy LL_GPIO_SetOutputPin

* @param GPIOx GPIO Port

* @param PinMask This parameter can be a combination of the following values:

* @arg @ref LL_GPIO_PIN_0

* @arg @ref LL_GPIO_PIN_1

* @arg @ref LL_GPIO_PIN_2

* @arg @ref LL_GPIO_PIN_3

* @arg @ref LL_GPIO_PIN_4

* @arg @ref LL_GPIO_PIN_5

* @arg @ref LL_GPIO_PIN_6

* @arg @ref LL_GPIO_PIN_7

* @arg @ref LL_GPIO_PIN_8

* @arg @ref LL_GPIO_PIN_9

* @arg @ref LL_GPIO_PIN_10

* @arg @ref LL_GPIO_PIN_11

* @arg @ref LL_GPIO_PIN_12

* @arg @ref LL_GPIO_PIN_13

* @arg @ref LL_GPIO_PIN_14

* @arg @ref LL_GPIO_PIN_15

* @arg @ref LL_GPIO_PIN_ALL

* @retval None

__STATIC_INLINE void LL_GPIO_SetOutputPin(GPIO_TypeDef *GPIOx, uint32_t PinMask)

{

WRITE_REG(GPIOx->BSRR, (PinMask >> GPIO_PIN_MASK_POS) & 0x0000FFFFU);

}

همان‌طور که در بالا مشاهده می‌کنید ابتدا توضیحاتی در مورد عملکرد تابع آورده شده است و سپس پارامترهای ورودی را توضیح می‌دهد و می‌گوید که برای هر ورودی چه مقادیری می‌توانند قرار بگیرند.

مثلاً برای اینکه PA0 مقدارش High شود باید عبارت LL_GPIO_PIN_0 به‌عنوان دومین پارامتر در تابع قرار بگیرد.

البته شما تنها با خواندن توضیحات تابع نیز می‌توانید یک واحد را راه‌اندازی کنید و نیازی به اینکه در تابع چه چیزی نوشته‌شده است ندارید، اما بررسی تعریف و جزئیات تابع و همین‌طور ارتباطش با سخت‌افزار و رجیسترها درک شمارا عمیق‌تر می‌کند.

در بعضی‌اوقات اصلاً شما اجازه و دسترسی به بدنه‌ی تابع را ندارید و فقط می‌توانید با توجه به توضیحات تابع از آن استفاده کنید، این مورد ازاین‌جهت گفته شد که فکر نکنید باید همیشه همه‌چیز تابع مشخص باشد و همیشه هم جزئیات تابع بررسی شود. اما خب در اینجا دسترسی به جزئیات تابع امکان‌پذیر است و شما در صورت نیاز می‌توانید آن‌ها را بررسی کنید. پیشنهاد می‌شود در ابتدای کار سعی کنید جزئیات توابع را به خوبی بررسی و تحلیل کنید و رابطه‌ی توابع با سخت‌افزار را پیدا کنید.

پس از تابع LL_GPIO_SetOutputPin به تابع LL_mDelay می‌رسیم که به‌اندازه‌ی عددی که در ورودی‌اش قرار می‌گیرد برحسب ms تأخیر ایجاد می‌کند. چون این تابع بر اساس systick timer نوشته‌شده است در این قسمت جزئیات این تابع را بررسی نمی‌کنیم و فقط با نحوه‌ی عملکردش که همان تأخیر به میزان عدد ورودی برحسب ms است، آشنا می‌شویم.

تابع دیگر، تابع GPIO_ResetOutputPin است که برای Low کردن پینی از میکروکنترلر که از قبل به‌عنوان خروجی تنظیم شد به‌کار می‌رود.

به بدنه‌ی تابع توجه کنید:

__STATIC_INLINE void LL_GPIO_ResetOutputPin(GPIO_TypeDef *GPIOx, uint32_t PinMask)
{
  WRITE_REG(GPIOx->BRR, (PinMask >> GPIO_PIN_MASK_POS) & 0x0000FFFFU);
}

__STATIC_INLINE void LL_GPIO_ResetOutputPin(GPIO_TypeDef *GPIOx, uint32_t PinMask)

{

WRITE_REG(GPIOx->BRR, (PinMask >> GPIO_PIN_MASK_POS) & 0x0000FFFFU);

}

این تابع همان عملیات تابع LL_GPIO_SetOutputPin را انجام می‌دهد، اما بر روی رجیستر BRR. برای Low کردن پین میکروکنترلر باید مقداری متناظر با همان پین در رجیستر BRR قرار داده شود.

جزئیات این تابع به دلیل مشابهت با تابع LL_GPIO_SetOutputPin بررسی نمی‌شود.

پس تا اینجا نتیجه می‌گیریم که برای High کردن پین باید در رجیستر BSRR و برای Low کردن آن باید در رجیستر BRR مقدار 1 منطقی را در بیت متناظر با پین موردنظر نوشت.

اگر به خاطر داشته باشد در قسمت دوم گفتیم که سرعت توابع LL بسیار بیشتر از توابع HAL است و بررسی اینکه چرا سرعت توابع LL بیشتر است را به آینده موکول کردیم، اکنون همان آینده‌ای است که قولش را داده بودیم. پس با ما همراه باشید تا دلیل این امر را متوجه بشوید.

این بار به کد GPIO ای که با توابع HAL نوشته‌شده است توجه کنید:

HAL_GPIO_WritePin(GPIOA, GPIO_PIN_1, GPIO_PIN_SET);
HAL_Delay(500);
HAL_GPIO_WritePin(GPIOA, GPIO_PIN_1, GPIO_PIN_RESET);
HAL_Delay(500);

HAL_GPIO_WritePin(GPIOA, GPIO_PIN_1, GPIO_PIN_SET);

HAL_Delay(500);

HAL_GPIO_WritePin(GPIOA, GPIO_PIN_1, GPIO_PIN_RESET);

HAL_Delay(500);

این کد دقیقاً عملکرد همان کدی را دارد که با توابع LL نوشتیم.

ابتدا تست را انجام می‌دهیم تا اختلاف سرعت توابع LL و HAL را ببینیم، سپس توابع HAL را نیز بررسی خواهیم کرد. اما قبل از تست، به سناریوی تست که در ادامه ذکر می‌گردد توجه کنید.

سناریوی تست به این صورت است که می‌خواهیم سرعت 0 و 1 شدن یک پین از میکروکنترلر را با استفاده از لاجیک آنالایزر رصد کنیم.

درواقع ما تابع Delay را به این دلیل که چشم قادر به دیدن 0 و 1 شدن پین میکروکنترلر بر روی LED باشد، به‌کار بردیم. حال که قرار است با استفاده از لاجیک آنالایزر نتیجه را رصد کنیم دیگر نیازی به تابع Delay نیست.

و نکته‌ی دیگر اینکه هر سری که شرط حلقه‌ی while چک می‌شود باید زمانی صرف شود. همین زمانی که صرف چک کردن شرط حلقه‌ی while می‌شود، بر روی سناریوی تست اثر بد می‌گذارد. برای رفع این مشکل کدی که درون حلقه‌ی while می‌نویسیم باید به‌صورت زیر باشد:

LL_GPIO_SetOutputPin(GPIOA, LL_GPIO_PIN_0);
LL_GPIO_ResetOutputPin(GPIOA, LL_GPIO_PIN_0);
LL_GPIO_SetOutputPin(GPIOA, LL_GPIO_PIN_0);
LL_GPIO_ResetOutputPin(GPIOA, LL_GPIO_PIN_0);
LL_GPIO_SetOutputPin(GPIOA, LL_GPIO_PIN_0);
LL_GPIO_ResetOutputPin(GPIOA, LL_GPIO_PIN_0);
						.
						.
						.

LL_GPIO_SetOutputPin(GPIOA, LL_GPIO_PIN_0);

LL_GPIO_ResetOutputPin(GPIOA, LL_GPIO_PIN_0);

LL_GPIO_SetOutputPin(GPIOA, LL_GPIO_PIN_0);

LL_GPIO_ResetOutputPin(GPIOA, LL_GPIO_PIN_0);

LL_GPIO_SetOutputPin(GPIOA, LL_GPIO_PIN_0);

LL_GPIO_ResetOutputPin(GPIOA, LL_GPIO_PIN_0);

درواقع ما با تکرار کد، اثر زمانِ بررسی شرط حلقه‌ی while را کم می‌کنیم. ما در بالا فقط سه بار کد را تکرار کردیم، اما اگر خودتان خواستید تست را انجام بدهید باید تعداد تکرار را بسیار بیشتر باشد.

در هر دو حالت؛ برنامه‌ی نوشته‌شده را بر روی حافظه‌ی Flash میکروکنترلر دانلود می‌کنیم و با استفاده از لاجیک آنالایزر سرعت پین میکروکنترلر را اندازه می‌گیریم.

ابتدا به تصاویر زیر دقت کنید:

توابع HAL

توابع LL

همان‌طور که مشاهده می‌کنید، سرعت با توابع LL تقریباً 5.6 برابر بیشتر از توابع HAL است!

آیا این امر اتفاقی بوده است؟ مشخص است که خیر.

چندین عامل مختلف باعث شده است که سرعت تا این اندازه بیشتر شود، در ادامه همه‌ی این عوامل را بررسی می‌کنیم.

به‌طورکلی اگر بخواهیم تنها یک دلیل ارائه بدهیم، آن دلیل چیزی نیست به‌جز نحوه‌ی پیاده‌سازی توابع LL و HAL. اما خود این دلیل جزئیاتی دارد که باید خیلی دقیق بررسی شود تا مسئله به خوبی روشن شود.

اگر به برنامه‌ی نوشته‌شده با توابع LL توجه بکنید، می‌بینید که برای 0 و 1 کردن پین خروجی دو تابع LL_GPIO_SetOutputPin و LL_GPIO_ResetOutputPin به‌کاررفته است و در این دو تابع از دو رجیستر BSRR و BRR استفاده‌شده است. اما در برنامه‌ی نوشته‌شده با توابع HAL همین کار را تنها با یک تابع به اسم HAL_GPIO_WritePin انجام داده است و در ابن تابع فقط از رجیستر BSRR استفاده‌شده است!

کار این دو رجیستر چیست؟ رجیستر BRR یک رجیستر 16 بیتی است که برای 0 کردن پین‌های میکروکنترلر به‌کار می‌رود. و رجیستر BSRR یک رجیستر 32 بیتی است که 16 بیت اول آن برای 1 کردن و 16 بیت دوم آن برای 0 کردن پین‌های میکروکنترلر به‌کار می‌رود.

رجیستر BRR

رجیستر BSRR

درواقع ST گفته است که برای 1 کردن پین‌های میکروکنترلر از 16 بیت اول رجیستر BSRR و برای 0 کردن پین‌های میکروکنترلر از رجیستر BRR استفاده کنید، اما اگر به هر دلیلی نمی‌خواهید که از رجیستر BRR استفاده بکنید، هم 0 کردن و هم 1 کردن پین‌ها با استفاده از رجیستر BSRR امکان‌پذیر است.

با توضیحات و عکس‌های بالا نتیجه می‌گیریم که باوجود رجیستر BSRR، دیگر نیازی به رجیستر BRR نیست. بله این نتیجه درست است، اما به هزینه‌ی اینکه سرعت را فدا کنیم. کاری که دقیقاً در توابع HAL انجام‌شده است.

ابتدا به پیاده‌سازی تابع HAL_GPIO_WritePin توجه کنید:

void HAL_GPIO_WritePin(GPIO_TypeDef *GPIOx, uint16_t GPIO_Pin, GPIO_PinState PinState)
{
  /* Check the parameters */
  assert_param(IS_GPIO_PIN(GPIO_Pin));
  assert_param(IS_GPIO_PIN_ACTION(PinState));

  if (PinState != GPIO_PIN_RESET)
  {
    GPIOx->BSRR = GPIO_Pin;
  }
  else
  {
    GPIOx->BSRR = (uint32_t)GPIO_Pin << 16U;
  }
}

void HAL_GPIO_WritePin(GPIO_TypeDef *GPIOx, uint16_t GPIO_Pin, GPIO_PinState PinState)

{

/* Check the parameters */

assert_param(IS_GPIO_PIN(GPIO_Pin));

assert_param(IS_GPIO_PIN_ACTION(PinState));

if (PinState != GPIO_PIN_RESET)

{

GPIOx->BSRR = GPIO_Pin;

}

else

{

GPIOx->BSRR = (uint32_t)GPIO_Pin << 16U;

}

در این تابع، ابتدا شرط نابرابری PinState با GPIO_PIN_RESET چک می‌شود. این شرط درواقع بررسی می‌کند که آیا حالت ورودی مدنظر، RESET است یا خیر. درصورتی‌که PinState برابر با RESET نباشد به این معنی است که قصد 1 یا SET کردن پین‌ها راداریم. پس مقدار واردشده در پارامتر GPIO_Pin، باید در 16 بیت اول رجیستر BSRR بنشیند. در غیر این صورت، PinState برابر با RESET است و درنتیجه قصد صفر یا RESET کردن پین‌ها را داشته‌ایم. پس از دستور شیفت بیتی استفاده‌شده است، (GPIO_Pin << 16U) تا مقدار GPIO_Pin، در 16 بیت دوم رجیستر BSRR قرار بگیرد.
در اینجا همین استفاده از دستور شیفت، موجب صرف زمان بیشتر و کاهش سرعت این تابع HAL می‌شود.

عامل دیگر این اختلاف سرعت این است که توابع LL به شکل توابع معمولی پیاده‌سازی نشده‌اند، بلکه این توابع به‌صورت INLINE پیاده‌سازی شده‌اند! طبق توضیحات زیر:

در زبان C توابع به دو صورت در برنامه به‌کاربرده می‌شوند:

روش اول این است که وقتی برنامه به تابع موردنظر رسید، برنامه آن تابع را فراخوانی می‌کند.
روش دوم این است که قبل از کامپایل، بدنه یا کدی که درون تابع نوشته‌شده است در محلی از برنامه که از تابع استفاده‌شده است، کپی می‌شود و دیگر در زمان اجرای برنامه هیچ تابعی فراخوانی نمی‌شود. به این نوع توابع، توابع INLINE می‌گویند.

سرعت توابع INLINE بیشتر از توابع معمولی است و اگر دقت کرده باشید در تعریف توابع LL از عبارت STATIC_INLINE_ استفاده‌شده است که نشان از INLINE بودن این توابع دارد.

پس عاملی که باعث اختلاف سرعت فاحش شدند:

دستورات شرطی
شیفت بیتی
توابعی که به‌صورت INLINE پیاده‌سازی شدند

البته عوامل تأثیرگذار دیگر مثل ساختارهای شی‌گرائی که در توابع HAL به‌وفور و بیشتر از توابع LL یافت می‌شود نیز وجود دارد که بنا به اهمیت کمتر از عوامل ذکرشده به آن‌ها پرداخته نشده است.

ما در این مقاله از جهات مختلفی به شرح مسائله‌ی GPIO-Output با توابع LL که ممکن است تابه‌حال برایتان پیش‌آمده باشد و جوابشان را نمی‌دانستید یا در آینده با این مسائله برخورد کنید، پرداختیم. در قسمت‌های بعد سعی می‌شود تمرکز بر روی نکات دیگری گذاشته شود تا هر آن چیزی که برای کار کردن با میکروکنترلرها نیاز است پوشش داده شود. اما از آن‌جایی که سعی شده است اصول به‌گونه‌ای بیان شود که قابل‌تعمیم به سایر بخش‌ها نیز باشد، انتظار می‌رود که پس از خواندن این مقالات خودتان تحلیل و تمرین کنید تا مهارت‌تان هرچه بیشتر شود. و اگر سوالی یا مشکلی داشتید با ما در میان بگذارید.

در قسمت ششم در رابطه با GPIO در حالت Input صحبت خواهم کرد.

اطلاعات

لینک و اشتراک

بررسی خروجی GPIO در STM32 | قسمت پنجم آموزش STM32 با توابع LL

GPIO-Output با توابع LL

شاید برای شما مفید باشد

برد مدار چاپی یا pcb...

هوش مصنوعی چیست و تا...

کار با تراشه F1C100S –...

سپهر

پالت | بازار خرید و فروش قطعات الکترونیک

آیسی | موتور جستجوی قطعات الکترونیک

فروشگاه سیسوگ

سیسوگ فروم | محلی برای پاسخ پرسش‌های شما

نویسنده شو !

نویسنده شو !

پالت | بازار خرید و فروش قطعات الکترونیک

آیسی | موتور جستجوی قطعات الکترونیک

فروشگاه سیسوگ

سیسوگ فروم | محلی برای پاسخ پرسش‌های شما

دیدگاه ها

سعید گفت :

Ali karami گفت :

Zeus ‌ گفت :

علی اصغر فرهادی نسب گفت :

Zeus ‌ گفت :

Arman ka گفت :

Zeus ‌ گفت :

Arman_Ka گفت :

Shadow گفت :

Hr گفت :

سعید گفت :

سعید گفت :

Zeus گفت :

سعید گفت :

Zeus ‌ گفت :

علی گفت :

کامین جلیلی گفت :

Ali گفت :

کامین جلیلی گفت :

aygin naderi گفت :

Kamin Jalili گفت :

سعید گفت :

Kamin Jalili گفت :

پارسا گفت :

Kamin Jalili گفت :

VHD گفت :

Kamin Jalili گفت :

سید نوید گفت :

Kamin Jalili گفت :

سید نوید گفت :

Kamin Jalili گفت :

محمد گفت :

Kamin Jalili گفت :

Amir گفت :

Kamin Jalili گفت :

نویسنده شو !

نویسنده شو !

آموزش ها

منو و لینک‌ها

شبکه‌های اجتماعی