سفرنامه چین – سوار بر هواپیما به مقصد گوانجو

در قسمت دوم سفرنامه چین به مواردی اشاره ای کردیم که بهتر است در سفر به چین همراه خود ببرید. در این قسمت از سفرنامه چین چالش‌هایی که در سفر به گوانجو با آن رویرو می‌شوید را بیان می‌کنیم.

حدود 9 ساعت پرواز و نشستن روی یک صندلی نه چندان راحت یکی از چالش‌های سفرهای طولانی مدت مثل سفر به چین است!
چند ساعتی باید چنین تصویری را تحمل کنید و البته در سفر به چین با هواپیمایی قطر می‌تونستید حداقل با دیدن فیلم خودتونو سرگرم کنید.

تو این سفر ما به سمت شرق حرکت می‌کنیم و یه جورایی سه ساعت و نیم زمانمون را از دست می‌دیم. به عبارتی وقتی می‌رسیم یه گوانجو که ساعت ما تو ایران ساعت 6 صبح هست ولی ساعت گوانجو ساعت نه و نیم صبح هست. البته میدونم الان نگران زمان ارزشمندتون هستید اصلا نگران نباشید موقع برگشت جبران میشه.

بعد از ورود به فرودگاه بین المللی گوانجو لازمه ازتون انگشت‌نگاری بشه !

تو چین همه چیز و همه کس تحت کنترل هست شاید این نوع کنترل در دنیا نمونه نداشته باشه. شما هر جا قدم می‌ذارید دوربین‌های پلیس را میتونید مشاهده کنید! همه جا! نقاط کور کمی میتونید پیدا کنید! دوربین‌هایی که با سیستم پردازش تصویر خودشون میتونند هر ادمی را در طول روز ترکینگ کنند. پیرو همین ساختار به جرات میشه گفت دزدی و برخی جرم‌ها به کمترین مقدار خودش رسیده!
تو بدو ورود جهت تسریع در پذیرش مسافر سیستم‌های کامپیوتری قرار دادند که شما ضمن قرار دادن اثر انگشت و چهره برگه‌ای را به عنوان کد شناسایی می‌گیرید و دم باجه ورودی تحویل میدید. جالب اینجاس که به محض تشخیص کشور مبدا مسافر، کلیه پیغام‌ها متناسب با زبان تغییر میکنه. فیلم زیر را ببنیید:

بعد از اینکه پلیس چین دم گیت ورودی, ویزا و مشخصات شما و همچنین اثر انگشت شما را یکبار دیگه تایید کرد، شما میتونید قدم به قسمت خروجی فرودگاه بگذارید. اگر از ویچت استفاده کنید میتونید از اینترنت وای فای فرودگاه نیز با احراز هویت از سمت ویچت استفاده کنید.

اینجا بهتون پیشنهاد میکنم اگر کسی را در چین ندارید حتما برای بار اول سفر تک نفره را تجربه نکنید چون امکان وجود چالش‌هایی هست که میتونه براتون دردسر ساز بشه اونم تو کشوری که فرهنگشون با ایران بسیار بسیار متفاوته.
راستی یادم رفت بگم به هیچ عنوان میوه طبیعی تو بارتون نیارید چون به احتمال زیاد ضبط خواهد شد، که البته این موضوع مختص اکثر کشورها هست و برای جلوگیری از ورود هر نوع آفت گیاهی هست که میتونه در یک اقلیم دیگه چالش‌های بزرگی را ایجاد کنه! البته برای توضیح فلسفه زیستی موضوع بالا، گریزی بزنیم به برگشت که صد البته اینجا نمیشه !

در بدو ورود شما میتونید سیم کارت یکی از اپراتورها را خرید کنید که البته قیمت تقریبا زیادی حدود 180 یوان را هم ازتون میگرن، ولی به نظر برای استفاده از اینترنت و ارتباط با بیرون چاره‌ای جز اون ندارید.
یک توصیه مهم:
حتماً سعی کنید در ایران حداقل 500 یوان برای رسیدن به شنزن یا هتل محل اقامت اسکناس یوان بگیرید و از تبدیل دلار و یورو در فرودگاه شدیدا پرهیز کنید چون رسما مورد الطاف بسیار خاص قرارتون میدند!

در صورتی که شما قصد موندن در گوانجو را ندارید میتونید مستقیم عازم سفر به شنزن بشید. راه‌های رفتن از گوانجو به شنزن زیاد هست که بنده حدود 4 مسیر را میتونم بهتون پیشنهاد بدم:
اول اینکه یک تاکسی دربست بگیرید که مبلغ بالاتر از 600 یوان باید پرداخت کنید که اصلا بهتون پیشنهاد نمیدم چون با یوان 1500 تومان حدود یک میلیون تومان پیاده خواهید شد.
دوم اینکه به محض خروج، سوار مترو بشید و با سفر به ایستگاه مترو South Railway Station که نزدیک به یک ساعت هم زمان طول میکشه به ایستگاه قطار سریع السیر وارد بشید و از اونجا با قطار سریع السیر سرعتی حدود 300 کیلومتر بر ساعت را تجربه کنید، که حدودا 35 دقیقه ای شما به شنزن می‌رسید.
البته! اگر کسی را دارید که بلیط براتون رزرو کنه اینکار را بکنید و گرنه بلایی که سر بنده اومد امیدوارم سر شما نیاد. چون گویا تمام بلیط هاش فروش رفته بود و برای 10 ساعت بعد بلیط داشت و فقط به لطف یکی از دوستان که ساکن اونجا بود تونستم با راضی کردن اپراتور بصورت ایستاده به مقصد شنزن حرکت کنم! (البته در مورد این دوست انشاله مطالب بیشتری خواهم گفت)
قیمت بلیط هم حدود 70 یوان بود. ایستگاه سریع السیر جای مناسبی واسه یک مسافر خارجی نیست چون اطلاعات خیلی کمی به زبان انگلیسی وجود داشت! اونجا بود که فهمیدم وجود تابلوهای دو زبانه در هر کشوری میتونه اولین گزین‌های لازم جهت ایجاد یک کشور توریست پذیر باشه.
راه حل سوم استفاده از ایستگاه قطار معمولی شنزن هست که باید به ایستگاه مترو East railway Station (البته اگر اشتباه نکنم چون در سفر قبلی این مسیر را طی کرده بودم) برید و از اونجا با سرعت حدود 110 کیلومتر و عبور از چند ایستگاه به شهر شنزن برسید.

ولی بهترین راه حلی که به نظرم میرسه و با توجه به اینکه استفاده از مترو اون هم با چمدون‌های سنگین پر از غذاهای آماده شما، میتونه اذیت کننده باشه استفاده از اتوبوس هست.

مسیر خروج را مستقیم طی کنید، میرسید به ایستگاه اوتوبوس و براحتی با پرداخت 100 یوان میتونید در سفری حدود دو الی سه ساعته به شنزن حرکت کنید از مسیر راه هم لذت ببیرید چون چیزی شبیه جاده های شمال خودمون هست. موقع پیاده شدن یادتون باشه چمدونتون را مثل یکی از دوستان جا نذارید.