Comment ها در آردوینو ، خط‌هایی هستند که به خودتان یا دیگران راجع به کاری که برنامه می‌کند، اطلاع می‌رساند. کامپایلر از اجرای کامنت‌ها چشم‌پوشی می‌کند. این خطوط به پردازنده ارسال نمی‌شوند؛ بنابراین روی چیپ Atmega فضایی را اشغال نمی‌کنند.
تنها هدف کامنت‌ها برای شما یادآوری یا فهم این است که برنامه‌تان چطور کار می‌کند و همچنین اطلاع‌رسانی این نکته به دیگران.
دو راه متفاوت برای کامنت کردن یک خط وجود دارد: کامنت تک خطی: // کامنت چند خطی: /* */
مثال:
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 | x = 5; // این یک کامنت تک خطی است. هر چیزی بعد از اسلش کامنت محسوب میشود. // تا انتهای خط /* این کامنت چند خطی است. از این نوع، برای کامنت کردن بخشی از کد استفاده کنید. if (gwb == 0){ // میشود درون کامنت چند خطی، کامنت تک خطی نیز نوشت. x = 3; /* اما نمیشود کامنت چند خطی درون کامنت چند خطی دیگر نوشت.این کار قابل قبول نیست */ } // یادتان نرود که کامنت چند خطی را باید بست. کامنت هانیز باید متعادل باشند. */ |
نکته:
هنگامی که دارید کد را آزمایش می‌کنید (با آن بازی می‌کنید)، کامنت کردن بخشی از کد، راه مناسبی برای حذف خط‌هایی است که ممکن است باگ داشته باشند. این کار خط‌ها را در کد نگه می‌دارد، اما به صورت کامنت شده؛ پس کامپایلر از اجرای آنها چشم‌پوشی می‌کند. این روش می‌تواند در یافتن مکان خطاها، یا هنگامی که خطاهای کامپایلری مرموز و نامعلوم هستند، یا برای برنامه‌هایی که مشکلی در کامپایل شدن دارند، مفید باشد.
